Η χρήση του κηρόπανου στην κυψέλη ,αρχικά θεωρήθηκε ως πάρεργο ή ως ένα αντικείμενο σχετικής ανάγκης και βοήθειας προς την μέλισσα.Με την πάροδο των ετών όμως, διαγνώστηκε η γενική αναγκαιότητα του και έγινε ένα συμπληρωματικό βοήθημα για τον μελισσοκόμο.
Βασική λειτουργία του κηρόπανου , είναι να κρατά (όσο είναι δυνατό) το μελίσσι σε σταθερή θερμοκρασία και να συγκρατεί (σε όποιο βαθμό μπορεί) την υγρασία έξω από την κυψέλη.
Το κηρόπανο KeroTherm, το οποίο σαν ύφασμα έχει ουδέτερο p.H, ΑΠΟΤΡΈΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΑΤΕΊ μεγάλες ποσότητες υγρασίας στο να εισέλθουν στο εσωτερικό της κυψέλης και σε συνδυασμό με την λειτουργία της κοινωνίας της μέλισσας (της μελισσόσφαιρας τον χειμώνα και του μελισσιού γενικά το καλοκαίρι) , είναι σε διαρκή διαδικασία εξάτμισης της υγρασίας, του υδρατμού ,της σταγόνας και του πάγου ,για όσο διάστημα είναι τοποθετημένο στην κυψέλη. Παράλληλα, βοηθά την διαδικασία της κυψέλης για σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό της. Είναι σαφές , πώς όλα τα παραπάνω γίνονται πράξη τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι.
Η προτροπή μας για προτεινόμενη αλλαγή του κηρόπανο KeroTherm στο εξάμηνο , είναι για να υπάρχει η μέγιστη απόδοση του.Αποδεδειγμένα και στην πράξη το κηρόπανο KeroTherm λειτουργεί αποτελεσματικά μέχρι και τους 8 μήνες από την πρώτη χρησιμοποίηση του. (ανάλογα την περιοχή και τις καιρικές συνθήκες, η διάρκεια ζωής μπορεί να παραταθεί έως και 10 μήνες,εφόσον όμως υποστεί σε ποιοτικό έλεγχο από τον μελισσοκόμο)
Οι λόγοι εναλλαγής του κηρόπανου (γενικά) στην κυψέλη σε ετήσια βάση είναι οι ακόλουθοι :
1) Μικρόβια : η συνεχής έκθεση του κηρόπανου στο περιβάλλον, καθώς και το μη ουδέτερο p.H του, το μετατρέπει σε εστία μόλυνσης και πολλαπλασιασμού μικροβίων ,εχθρικών προς την μέλισσα λόγω της συνεχούς ύπαρξης υγρασίας (σε μεγάλα ποσοστά) στο εσωτερικό του κηρόπανου. Ακόμα και το καλοκαίρι, υπάρχουν μικρόβια τα οποία είναι ανθεκτικά στη ζέστη.
2) Υγρασία : Η διαρκής παρουσία υγρασίας στο κηρόπανο -ειδικά τους χειμερινούς μήνες έως την Άνοιξη- , προκαλεί σταγονίδια που εισρέουν στην κυψέλη ,τα οποία σταγονίδια μεταφέρουν και τα όποια μικρόβια υπάρχουν ήδη στο κηρόπανο, με αποτέλεσμα την δημιουργία ασθενειών ,που αναγκάζουν την μέλισσα να απασχολείται για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να τα καταπολεμήσει (χρησιμοποιώντας και πρόπολη) .
3) ΝΟΖΕΜΙΑΣΗ (υπάρχουσα και νέα) : H παρουσία συνεχούς υγρασίας στο κηρόπανο και άρα η συνεχόμενη μεταφορά της στο εσωτερικό της κυψέλης ,προκαλεί Νοζεμίαση. Αναλυτικότερα για τον ρόλο και της υγρασίας για την παρουσία Νοζεμίασης , μπορείτε να ενημερωθείτε από εδώ : http://www.melissocosmos.com/2012/10/blog-post_8232.html
Όλα τα παραπάνω γίνονται πράξη σε ένα κηρόπανο μετά από 6-8 μήνες συνεχούς παρουσίας του στην κυψέλη και γιαυτό τον λόγο θα πρέπει να γίνεται η αλλαγή του σχεδόν με το πέρας του ανωτέρω χρονικού ορίου. Μία αλλαγή που θα το καθιστά προστατευτικό εργαλείο για την μέλισσα και όχι ανασταλτικό παράγοντα για την διαβίωση/επιβίωση της.
Βασική λειτουργία του κηρόπανου , είναι να κρατά (όσο είναι δυνατό) το μελίσσι σε σταθερή θερμοκρασία και να συγκρατεί (σε όποιο βαθμό μπορεί) την υγρασία έξω από την κυψέλη.
Το κηρόπανο KeroTherm, το οποίο σαν ύφασμα έχει ουδέτερο p.H, ΑΠΟΤΡΈΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΑΤΕΊ μεγάλες ποσότητες υγρασίας στο να εισέλθουν στο εσωτερικό της κυψέλης και σε συνδυασμό με την λειτουργία της κοινωνίας της μέλισσας (της μελισσόσφαιρας τον χειμώνα και του μελισσιού γενικά το καλοκαίρι) , είναι σε διαρκή διαδικασία εξάτμισης της υγρασίας, του υδρατμού ,της σταγόνας και του πάγου ,για όσο διάστημα είναι τοποθετημένο στην κυψέλη. Παράλληλα, βοηθά την διαδικασία της κυψέλης για σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό της. Είναι σαφές , πώς όλα τα παραπάνω γίνονται πράξη τον χειμώνα, αλλά και το καλοκαίρι.
Η προτροπή μας για προτεινόμενη αλλαγή του κηρόπανο KeroTherm στο εξάμηνο , είναι για να υπάρχει η μέγιστη απόδοση του.Αποδεδειγμένα και στην πράξη το κηρόπανο KeroTherm λειτουργεί αποτελεσματικά μέχρι και τους 8 μήνες από την πρώτη χρησιμοποίηση του. (ανάλογα την περιοχή και τις καιρικές συνθήκες, η διάρκεια ζωής μπορεί να παραταθεί έως και 10 μήνες,εφόσον όμως υποστεί σε ποιοτικό έλεγχο από τον μελισσοκόμο)
Οι λόγοι εναλλαγής του κηρόπανου (γενικά) στην κυψέλη σε ετήσια βάση είναι οι ακόλουθοι :
1) Μικρόβια : η συνεχής έκθεση του κηρόπανου στο περιβάλλον, καθώς και το μη ουδέτερο p.H του, το μετατρέπει σε εστία μόλυνσης και πολλαπλασιασμού μικροβίων ,εχθρικών προς την μέλισσα λόγω της συνεχούς ύπαρξης υγρασίας (σε μεγάλα ποσοστά) στο εσωτερικό του κηρόπανου. Ακόμα και το καλοκαίρι, υπάρχουν μικρόβια τα οποία είναι ανθεκτικά στη ζέστη.
2) Υγρασία : Η διαρκής παρουσία υγρασίας στο κηρόπανο -ειδικά τους χειμερινούς μήνες έως την Άνοιξη- , προκαλεί σταγονίδια που εισρέουν στην κυψέλη ,τα οποία σταγονίδια μεταφέρουν και τα όποια μικρόβια υπάρχουν ήδη στο κηρόπανο, με αποτέλεσμα την δημιουργία ασθενειών ,που αναγκάζουν την μέλισσα να απασχολείται για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να τα καταπολεμήσει (χρησιμοποιώντας και πρόπολη) .
3) ΝΟΖΕΜΙΑΣΗ (υπάρχουσα και νέα) : H παρουσία συνεχούς υγρασίας στο κηρόπανο και άρα η συνεχόμενη μεταφορά της στο εσωτερικό της κυψέλης ,προκαλεί Νοζεμίαση. Αναλυτικότερα για τον ρόλο και της υγρασίας για την παρουσία Νοζεμίασης , μπορείτε να ενημερωθείτε από εδώ : http://www.melissocosmos.com/2012/10/blog-post_8232.html
Όλα τα παραπάνω γίνονται πράξη σε ένα κηρόπανο μετά από 6-8 μήνες συνεχούς παρουσίας του στην κυψέλη και γιαυτό τον λόγο θα πρέπει να γίνεται η αλλαγή του σχεδόν με το πέρας του ανωτέρω χρονικού ορίου. Μία αλλαγή που θα το καθιστά προστατευτικό εργαλείο για την μέλισσα και όχι ανασταλτικό παράγοντα για την διαβίωση/επιβίωση της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου